Podkładki dystansowe są niezbędne zarówno przed, jak i w trakcie procesu betonowania. Przed betonowaniem zapewniają one odpowiednią odległość między prętami zbrojeniowymi oraz stabilność ich położenia. W trakcie betonowania natomiast umożliwiają utrzymanie zbrojenia w tym samym miejscu i zapobiegają przyleganiu do szalunku, co jest kluczowe dla uzyskania optymalnej wytrzymałości konstrukcji.
Ważne jest, aby dystanse były odpowiednio dobrane do wymagań projektowych oraz warunków konstrukcyjnych. Powinny być wykonane z wysokiej jakości materiałów, aby zapewnić trwałość i niezawodność konstrukcji. Ponadto, ich odpowiednie rozmieszczenie i ułożenie mają istotny wpływ na jakość i wytrzymałość całej budowli.
Jakie materiały są używane do produkcji dystansów zbrojeniowych?
Dystanse zbrojeniowe występują w trzech głównych typach: z tworzywa sztucznego, z mieszanki betonowej oraz metalowe. Wybór odpowiedniego materiału zależy głównie od przeznaczenia i wymaganych właściwości użytkowych. Niezalecane jest stosowanie pustaków ceramicznych, kawałków z betonu komórkowego, drewna, cegieł czy innych odpadów na budowie, ponieważ mogą one osłabić konstrukcje i sprzyjać korozji zbrojenia poprzez ułatwienie dostępu wody do wystającego zbrojenia.
Dystanse z tworzywa sztucznego
Podkładki plastikowe często wykonuje się z polichlorku winylu (PVC) lub polipropylenu (PP). Dystanse z polipropylenu są droższe, ale charakteryzują się lepszymi właściwościami użytkowymi. Są odporne na obciążenia, mrozoodporne, nienasiąkliwe i nie ulegają deformacji pod wpływem zmian temperatury. Ich konstrukcja pozwala na łatwe mocowanie prętów zbrojeniowych, co zapewnia stabilność podczas betonowania. Do najpopularniejszych należy gwiazdka dystansowa do stosowania przy pionowych zbrojeniach. Charakteryzuje się bardzo stabilną konstrukcją dystansu, można ją stosować na prętach o różnej grubości od 4 mm wzwyż , gwarantuje minimalny kontakt z szalunkiem i doskonały przepływ betonu. Dużym uznaniem budowlańców cieszy się baryłka i listwa stropowa, która szybko rozkłada się na sklejce szalunkowej i rozpoczyna proces zbrojenia.
Jak często należy układać dystanse?
Baryłki (potocznie zwane też koziołkami) zwykle stosuje się od 4 do 8 sztuk na metr kwadratowy, czyli co 40-100 cm, przy czym zaleca się zwiększenie liczby na krawędziach zbrojenia dla dodatkowej stabilności. L
Podkładki betonowe
Dystanse betonowe to małe elementy przeznaczone do wzmacniania konstrukcji żelbetowej. Pozwalają uzyskać wymaganą przez projekt otulinę betonu, zarówno przed jak i w trakcie betonowania, która w dużej mierze odpowiada za trwałość i bezpieczeństwo użytkowania obiektu budowlanego.
Dystans betonowy punktowy układa się pod zbrojenie poziome, na powierzchni szalunku wolnej od zanieczyszczeń. Pręty zbrojeniowe należy umieścić w specjalnym wyżłobieniu w górnej części elementu. Średnie zużycie dystansów wynosi około 5-8 sztuk na metr kwadratowy.
Dystanse metalowe
Dystanse stalowe wykonane są z drutu zbrojeniowego i wykorzystuje się je do stabilizacji zbrojenia górnego. Zazwyczaj występują w postaci elementów liniowych i powinny być zabezpieczone plastikowymi podpórkami w miejscach kontaktu z deskowaniem. Wymagają one także całkowitego zanurzenia w betonie.
Aby zagwarantować właściwe wsparcie i równomierne rozłożenie zbrojenia, należy umieszczać dystanse stalowe w odstępach wynoszących 50 cm, co przekłada się na około 1-2 podpórki na każdy metr kwadratowy powierzchni. Taka odległość zapewnia skuteczne utrzymanie zbrojenia w odpowiedniej pozycji oraz minimalizuje ryzyko jego przemieszczenia podczas procesu betonowania.
Dystanse szalunkowe różnią się pod względem materiałów, formy i przeznaczenia. Stosuje się różne rodzaje podkładek w zależności od potrzeb i warunków budowy. Ich odpowiednie ułożenie i właściwy dobór mają kluczowe znaczenie dla trwałości i stabilności całej konstrukcji.
