Radosny, energetyczny koncert dał w niedzielę 2 czerwca w WOK „Hutnik” Zespół Pieśni i Tańca Wyszków, działający przy Szkole Podstawowej im. Jana Pawła II w Leszczydole-Nowinach. Półtoragodzinny występ minął błyskawicznie. W wypełnionej po brzegi widowni dominowały rodziny i znajomi młodych artystów.
- Cieszymy się, że możemy razem z państwem spędzić ten wieczór wypełniony piękną muzyką, tańcem i kulturą naszych przodków. Dzisiejszy występ przeniesie nas w świat tradycyjnych melodii i rytmów, które od wieków towarzyszyły naszym rodzicom i dziadkom – przywitał przybyłych i zapowiedział koncert Krzysztof Ochmański, dyrektor szkoły i jednocześnie kierownik organizacyjny zespołu.
Koncert składał się z dwóch części. Pierwsza to koncert finałowy, w którym w sześciu odsłonach (dwie ostanie były premierowe) zaprezentowały się młodsze grupy. Przedstawiły folklor z Puszczy Białej i innych regionów Polski. Widownia oklaskiwała znane z dzieciństwa tańce i piosenki, takie jak „Pióreczko” (muz. Witold Lutosławski, sł. Janina Osińska), „Hej, przeleciał ptaszek”, „Wyleciał ptaszek z Łobzowa”, „Ach, jak przyjemnie”, „Hej, na krakowskim rynku” (lajkonik), „Płynie Wisła, płynie”, „Zasiali górale”. Choreografię przygotowali Bartosz Wójcik i Justyna Koczywąs.
Ach, Warszawo!
W drugiej części muzyczną podróż kontynuowała starsza grupa ZPiT Wyszków. Podczas premierowego spektaklu „Ach, Warszawo!” publiczność przeniosła się w klimat międzywojennej Warszawy.
- Warszawa to miasto o bogatej historii i niepowtarzalnym uroku, którego ślady odnajdziemy w pieśniach i tańcach tamtych czasów – mówił Krzysztof Ochmański. - Usłyszymy melodie, które rozbrzmiewały na warszawskich podwórkach, w kawiarniach i na salonach. Zanurzymy się w nostalgii za minionymi latami, pełnymi gwaru, radości i warszawskiego ducha. Grupa starsza zespołu z niezwykłym zaangażowaniem oddaje atmosferę tych czasów, przywracając do życia dawne piosenki i tańce, które bawiły i wzruszały mieszkańców stolicy. Przygotujmy się na chwile pełne wspomnień i wzruszeń.
Grupa rozpoczęła „Piosenką o mojej Warszawie”, rozpropagowaną przez Mieczysława Fogga; potem było m.in. tango „Stachu”, „To było tak” (autorstwa Jeremiego Przybory i Jerzego Wasowskiego, spopularyzowana przez Bohdana Łazukę), „Już nigdy”, foxstrot „Tańcz mój złoty”. Bardzo podobał się też taniec żydowski.
Publiczność nagrodziła młodych artystów pełnymi entuzjazmu okrzykami i gromkimi brawami.
Twórcami tego spektaklu byli Bartosz Wójcik (idea, reżyseria, scenariusz, choreografia) i Tomasz Śnieżak (przygotowanie wokalne).
Wykonawcy to: Alicja Głowacka, Alicja Szczęsna, Nikola Żuchowska, Kinga Soliwoda, Izabela Jóźwiak, Kornelia Pudlis, Daria Bedecka, Sebastian Zięba, Piotr Flur, Amir Zając, Tobiasz Szymański, Przemysław Flur. Oprawę muzyczną zapewnił zespół w składzie: Aleksandra Puczyńska – skrzypce, Marcin Kajper – klarnet, Arek Czernysz – akordeon, Michał Goliński – gitara, Tomasz Śnieżak – pianino, Artur Piersa – kontrabas, Bartosz Wójcik – perkusja. Realizacja dźwięku i świateł – WOK „Hutnik”.
