Miejsce dla organizacji społecznych, siedlisko kultury i sztuki, gastronomia, muzeum, strefa rekreacji - to niektóre pomysły na zagospodarowanie zabytkowej stajni dawniej należącej do pałacu Skarżyńskich oraz dużego terenu wokół, którego właścicielem jest Gmina Wyszków.
Projekt „Nowa Kultura w starych murach - tworzymy Społeczny Dom Kultury w Wyszkowie” realizowany jest (przez WOK Hutnik, przy współpracy Gminy Wyszków) w ramach Krajowego Planu Odbudowy. Burmistrz Piotr Płochocki powołał zespół w składzie: zastępczyni burmistrza Alicja Staszkiewicz (koordynatorka projektu), dyrektor WOK Hutnik Mariusz Kowalski, naczelnik wydziału inwestycji i pozyskiwania funduszy Żaneta Kozak, kierownik referatu pozyskiwania funduszy Anna Sasiak-Adamczyk, Justyna Kardasz-Turowska i Beata Ostaszewska z referatu pozyskiwania funduszy, kierownik wydziału inwestycji Justyna Kukawska, Honorata Kiela-Śniadała z wydziału inwestycji, naczelnik wydziału informatyzacji Robert Augustyniak, Honorata Depta z wydziału promocji oraz naczelnik wydziału gospodarki komunalnej Robert Garbarczyk.
Na dyskusję publiczną na temat zagospodarowania budynku i całego terenu wokół urząd zaprosił 10 października. Wzięli w niej udział m.in. społecznicy zajmujący się zarówno architekturą jak i historią Wyszkowa, artyści, samorządowcy.
- Stajnia jest naszym wyszkowskim zabytkiem, jednocześnie obiektem wyjątkowym. Nie mamy historycznych budynków zbyt wiele - zauważył burmistrz Piotr Płochocki. - W architekturze jest, można powiedzieć, dość trywialnym przykładem stajni dworskiej. Dla nas jest ważna przede wszystkim dlatego, że jest częścią kompleksu pałacu Skarżyńskich, który nie jest bardzo bogaty. Mamy dwie odbudowane od podstaw boczne oficyny, główny pałac, który jest perłą w koronie tego założenia i tę stajnię. Reszta obiektów już nie istnieje.
- Nasza stajnia powstała w 1936 r., czyli na krótko przed wojną. Powstała w latach, kiedy rodzina Skarżyńskich, zachowując miarę dwudziestolecia międzywojennego, żyła największym prosperity, kiedy najdynamiczniej rozwijało się letnisko Rybienko Leśne. Udało im się wykaraskać z dość powszechnych problemów, z jakimi zmagało się ziemiaństwo na przełomie lat 20. i 30., czyli z kryzysem finansowym. Między innymi pomysł z letniskiem im w tym pomógł - kontynuował Piotr Płochocki. - To stajania dworska, trochę w wersji premium. Zachowała się w bardzo dobrym stanie. Jak na zabytek jest obiektem stosunkowo niestarym. Odpada wtórny tynk, pod którym można zobaczyć oryginalną cegłę. Ponad 400 m kw. - obiektem dość duży, perspektywa adaptacyjna jest bardzo szeroka.
Do miasta należy nie tylko stajnia, ale i 2,5 ha terenu. Cały budynek ma 780 m kw., w tym część zabytkowa - 470 m kw.
Uczestników spotkania podzielono na podgrupy. - Zapominamy o obecnym planie zagospodarowania, który jest obecnie dosyć mocno ograniczający. Starajmy się zachować jak najwięcej zabytkowej tkanki - zachęcała Alicja Staszkiewicz. Uczestnicy spotkania mieli wziąć pod uwagę społeczne i kulturalne przeznaczenie, ale też znaleźć miejsce dla działalności komercyjnej, „która pozwoli utrzymać ten budynek”. Oczywiście, nie trzeba było koncentrować się tylko na budynku, ale wziąć pod uwagę cały teren (2,5 ha).
Pomysłów było wiele. Część do realizacji przez samorząd, część - organizacje pozarządowe, część - podmioty prywatne.
Społeczne siedlisko kultury i sztuki, centrum ekologiczne, odbudowa starej gorzelni, restauracja, muzeum, przystań dla kajaków, amfiteatr na skarpie, przestrzeń eventowa, baza noclegowa, centrum ekologiczne. Piotrowi Płochockiemu spodobał się pomysł siedliska. - To wiele budynków, które mogą powstawać na przestrzeni lat. Teren jest duży, można dobudowywać obiekty - przekonywali pomysłodawcy.
Zwracano uwagę, że lokalizacja jest korzystna ze względu na bliskość rzeki, ale z drugiej strony to obrzeża miasta. Trzeba więc pomyśleć o transporcie publicznym i parkingu. Planując imprezy plenerowe, należy pamiętać o sąsiedztwie budynków jednorodzinnych.
Pojawiły się pomysły na wydzielenie dużej sali wielofunkcyjnej i mniejszych salek - warsztatowych i na próby dla lokalnych zespołów, miejsca dla harcerzy, rodzinnej przestrzeni biwakowej, miejsca na potańcówki, otwarte lodowisko.
Zdaniem niektórych powinna być tam restauracja (może z regionalnymi potrawami), kawiarnia i przestrzeń na aktywności wodne. Podkreślano, by nie dublować funkcji, którą dziś pełni WOK Hutnik.
- Tego nie może robić miasto - przekonywano. Tu pomysłodawcy widzą przestrzeń dla organizacji pozarządowych.
- Musi być pełna oddolność - podkreślano. - W historycznym miejscu można stworzyć nową opowieść o tym, czym chce być Wyszków. Żeby ludzie mogli wykazywać się inicjatywami, musi być do tego przestrzeń.
Padł nawet pomysł studia nagrań, przeniesienia sali ślubów, uworzenia kawiarni w oranżerii, ogrodu z zabytkowymi pojazdami konnymi, ogrodu botanicznego, plenerowego muzeum, muzeum historii Wyszkowa.
Wśród pomysłów na zagospodarowanie obszaru nad rzeką był nie tylko amfiteatr, ale też część rekreacyjna z parkiem linowym i ściankami wspinaczkowymi.
- Weźmiemy pod uwagę możliwości, sąsiedztwo, plany biznesowe właścicieli pałacu Skarżyńskich. Musimy myśleć o tym terenie komplementarnie - podsumowała Alicja Staszkiewicz.
Póki co mowa jest o koncepcji zagospodarowania, bo na jej przygotowanie samorząd otrzymał środki z KPO. Nie da się jednak uniknąć pytania o perspektywę realizacji przedsięwzięcia.
- Do końca kadencji - zadeklarował Piotr Płochocki.
Ostrożniejsza była Alicja Staszkiewicz: - Rewitalizacja to kwestia kilkunastu milionów. Będziemy się starać, ale nie możemy wyraźnie umiejscowić tego w czasie.
Pojawiły się pytania o partnerstwo publiczno-prywatne oraz o możliwość komercyjnego wykorzystania nieruchomości, którą może wykluczać dofinansowanie.
