Stanisław Kacpura, kronikarz Ochotniczej Straży Pożarnej w Długosiodle jest jednym z najbardziej cenionych kronikarzy w Polsce. I nic dziwnego, bo jego kroniki to nie tylko kawał historii straży, ale też prawdziwe dzieła sztuki.

Wyjątkowy zbiór 14 kronik stworzonych przez pana Stanisława, przedstawiających historię kilku pokoleń strażaków-ochotników, mieli ostatnio okazję obejrzeć radni i sołtysi. Wystawę w centrum kultury zorganizowano przy okazji sesji rady gminy.

Funkcję kronikarza OSP Długosiodło Stanisław Kacpura pełni od 2006 r. - To wszystko przez pana wójta - żartuje. - W 2006 r., kiedy wybierany był nowy zarząd w naszej straży, stwierdził, że potrzebny jest kronikarz i padło na mnie.

Przez 15 lat stworzył 14 tomów. To historia nie tylko straży pożarnej i lokalnego życia, ale też najważniejszych wydarzeń w Polsce i na świecie. Pan Stanisław przypomina m.in. o głośnych akcjach ratunkowych, w których brali udział polscy strażacy, np. w Turcji czy Szwecji.

Najtrudniejsze i najbardziej pracochłonne były początki, kiedy kronikarz odtwarzał historię powstałej w 1915 r. straży pożarnej w Długosiodle. - Dużo pomogły mi wywiady z najstarszymi strażakami i innymi mieszkańcami Długosiodła - opowiada. Udowodniłem sobie i innym, że z niczego można zrobić coś wielkiego, bo odtworzenie „życiorysu jednostki” to dla mnie wielkie wydarzenie - czytamy we wstępie do pierwszej kroniki.

Opisy dopełniają piękne rysunki wykonane przez autora. Przydają się jego artystyczne zdolności, które, nawiasem mówiąc, realizuje także rzeźbiąc. Tworzenie późniejszych kronik znacznie ułatwiły już zdjęcia.

Na pierwszy rzut oka widać, że utrwalanie historii straży pożarnej kosztuje pana Stanisława mnóstwo czasu i pracy, ale daje też wielką satysfakcję. - Staram się pracować systematycznie, żeby nie powstawały zaległości - opisuje. - Ale to już prawdziwa pasja.

Patrząc na pokaźny, misternie wykonany zbiór, nie dziwi, że pan Stanisław wygrał szereg konkursów dla kronikarzy jednostek straży pożarnej, pierwszy wojewódzki w 2010 r. Po raz pierwszy otrzymał wówczas zaszczytny tytuł Kronikarza Roku. - Aż płakałem wtedy z radości - wspomina.