Czytelnicy Biblioteki Miejskiej, skupieni w nieformalnym stowarzyszeniu miłośników opery i baletu, mają za sobą udział w dwóch wspaniałych wydarzeniach przygotowanych przez Teatr Wielki - Operę Narodową na sezon 2022/2023.
18 stycznia, trzy dni po premierze, wyszkowscy melomani zachwycali się mało znaną operą Verdiego „Moc przeznaczenia”, będącą koprodukcją Opery Narodowej w Warszawie ze słynną Metropolitan Opera w Nowym Jorku.
Kontrowersyjne rozwiązania reżysera Mariusza Trelińskiego mogły wzbudzać różne emocje i prowokować do dyskusji, ale z pewnością nie przysłaniały piękna muzyki i świetnego brzmienia solistów (zwłaszcza Izabeli Matuły, Tadeusza Szlenkiera, Tomasza Koniecznego) i chóru.
Tenże chór, doskonale przygotowany i zgrany zespół Teatru Wielkiego - Opery Narodowej, obchodzący w 2020 roku swoje 55-lecie, był z kolei głównym bohaterem projektu „Chorus Opera”, zupełnie nowatorskiego spektaklu operowego, złożonego z wielkich scen chóralnych z popularnych oper takich kompozytorów, jak Puccini, Verdi, Leoncavallo, Bizet, Mascagni, Wagner, Szymanowski, Moniuszko i uzupełnionego dwoma fragmentami z innych dzieł: „Fortuna” z kantaty „Carmina Burana” Orffa i „Magnus Dominus” z symfonii „Siedem Bram Jerozolimy” Pendereckiego.
Pomysłodawcą tego niezwykłego widowiska jest dyrektor muzyczny Opery Narodowej Patrick Fournillier, który w ten sposób chciał uhonorować zespół ponad osiemdziesięciorga chórzystów, uczynić ich niejako solistami, umieścić na pierwszym planie, podkreślając tym samym znaczenie roli chóru w dziełach operowych, piękno chóralnych wykonań. I zrobił to z powodzeniem. Pięćdziesiąt sześć par rąk wyszkowskich miłośników opery i baletu oklaskiwało rzęsiście wykonawców spektaklu w minioną sobotę, 4 lutego, i przy aplauzie całej widowni, doczekało się kilku bisów, w tym uwielbianego przez publiczność „Va, pensiero” z opery „Nabucco” Verdiego czy „Nessun dorma” z opery „Turandot” Pucciniego. „Chorus Opera” to spektakl niepowtarzalny, swego rodzaju wizytówka Chóru Teatru Wielkiego - Opery Narodowej, możliwy do obejrzenia tylko w Warszawie. Naprawdę warto!
