Kardynał Kazimierz Nycz w sobotę 26 sierpnia odwiedził Brańszczyk, by przewodniczyć Mszy św. w uroczystość Matki Bożej Częstochowskiej, patronki Polskiej Prowincji Księży Orionistów i uczestniczyć w obchodach 100. rocznicy urodzin śp. abp. Bronisława Dąbrowskiego – orionisty, biskupa pomocniczego archidiecezji warszawskiej w latach 1962-1993 i wieloletniego sekretarza Konferencji Episkopatu Polski.
- Nieprzypadkowo spotykamy się właśnie tu, w tym miejscu – zaznaczył jeden z księży. – Dziś ma tu miejsce Brama Nieba i modlitewne spotkanie osób niepełnosprawnych, chorych, starszych, wolontariuszy, przyjaciół i dobrodziejów związanych z turnusami wczasorekolekcji, które zapoczątkował abp Dąbrowski.
Kardynał Kazimierz Nycz przybył do Brańszczyka prosto z Jasnej Góry, gdzie uczestniczył w obchodach 300-lecia koronacji Matki Bożej Częstochowskiej. W homilii nawiązał do tej niedzielnej uroczystości i czytanej Ewangelii o cudzie w Kanie Galilejskiej. Nazwał Jasną Górę Polską Kaną Galilejską, Brańszczyk – małą, mazowiecką Kaną Galilejską: - Tam Polacy przychodzili, by uczestniczyć w tym nieustannym cudzie, jaki Maryja wypraszała i wyprasza dla nas wszystkich i całej naszej ojczyzny – mówił o Jasnej Górze. – Brańszczyk – mała, mazowiecka Kana Galilejska, do której przychodzimy prosić Pana Boga o łaskę cudu. Kana Galilejska dla księży orionistów przede wszystkim – zauważył. – Charyzmaty, praca w szpitalach, wśród biednych, niepełnosprawnych to było dzieło, z którego wyrosło także to miejsce, ta mała Kana Galilejska. I w duchu tego charyzmatu działał ten, dla którego dzisiaj także tu jesteśmy. Mianowicie ks. abp Bronisław Dąbrowski także miał udział w tym wszystkim, co się tutaj dzisiaj dzieje.
Ks. arcybiskup przypomniał też postać niedawno zmarłego ks. Józefa Wojciechowskiego, budowniczego i wieloletniego dyrektora Domu Emeryta w Brańszczyku, przez 20 lat proboszcza na terenie Archidiecezji Warszawskiej. – Nie możemy go dzisiaj nie wspominać, w niczym nie umniejszając ks. abp. Bronisława Dąbrowskiego, którego 100. rocznicę na kolejnej stacji, chciałoby się powiedzieć, dzisiaj celebrujemy. A celebrujemy i rozkładamy w czasie to dziękczynieniu za tego wielkiego człowieka nie tylko dlatego, że miał udział także w tym miejscu i w tej Kanie Brańszczyk, tylko dlatego, że był jednym niewątpliwie z najwybitniejszych synów Alojzego Orione. Był człowiekiem niezwykle zasłużonym i ważnym dla Polskiego Episkopatu, dla Kościoła w Polsce, dla konferencji Episkopatu Polski. Przy tym miał taką cechę, że nie zaniedbał charyzmatu oriońskiego, będąc wielkim sekretarzem, wielkim biskupem. (...) Mówię to jako ten, który zaprasza ludzi do Świątyni Opatrzności Bożej w Warszawie, żebyśmy potrafili zrozumieć, że w części kult Opatrzności Bożej Wielkiej dokonuje się zawsze poprzez Dzieła Małej Opatrzności, w których jest zakon orionistów, wśród których to Małych Dzieł Bożej Opatrzności jest także to miejsce, w którym dzisiaj jesteśmy.
*
Księża orioniści prowadzą w brańszczyku m.in. Drabinę Jakubową – “nazwa pochodzi z Biblii. Patriarcha Jakub, banita, w czasie tułaczki zapada w sen i widzi drabinę sięgającą nieba. Po niej wchodzą i schodzą z nieba aniołowie. Słyszy wtedy obietnicę Boga, który chce go uratować i obdarzyć wielkimi darami. Budzi się przestraszony, ale zaznacza sobie to miejsce, gdzie można wejść do Domu Boga”. Aniołami są w Brańszczyku ludzie na wózkach, upośledzeni umysłowo lub ciężko chorzy. Co roku organizowanych jest dla nich 5 turnusów wakacyjnych (po dziesięć dni każdy) oraz pięciodniowy sylwester alternatywny. Opiekują się nimi wolontaiusze.
Brama Nieba – to jednodniowe spotkanie wolontariuszy, podopiecznych i przyjaciół w duchu uwielbienia Boga i świętowania wspólnej przyjaźni.
